De fabel van 'de krekel en de mier’
Herinner jij je ook nog de eeuwenoude fabels van Jean de La Fontaine? De moraal van deze fabel is niet min en luidt in sé als volgt: 'Ben je een grote speelvogel -zoals de krekel- doch niet de harde, noeste werker -zoals de mier- dan ben je ooit wel eens de pineut'.
Velen onder ons knoopten deze moraal heel goed in hun oren. Het niet meer kunnen, het niet meer mogen en/of willen spelen als volwassene ... is precies de nieuwste modetrend geworden, nietwaar?
Hoe is het -in deze woelige tijden- met jouw balans tussen werken enerzijds en plezier, spelen, lachen anderzijds gesteld?
Een zwaar onevenwicht richting ‘werken’ kan leiden tot een eenzijdig, saai leven. Meestal een rijkelijk -financieel dan- gevuld maar weinig vreugdevol en vervuld leven. Oprecht gemeende, sociale contacten kunnen minimaal zijn. Misschien hoort écht plezier hebben er niet meer bij want de maatstaf is presteren om te consumeren.
Een complete onbalans richting ‘spelen’ doet de persoon in kwestie vermoedelijk met weinig rondkomen of met een minimum tevreden zijn. De vraag is echter hoe lang dit vol te houden is. We leven tenslotte in een harde, kritische, weinig verdraagzame Westerse consumptiemaatschappij?
Deze weegschaal in balans houden, het is voor velen een moeilijke oefening. Dit geldt evenzeer voor het vinden van een evenwicht in werken en spelen.
De kindertijd is -bij sommigen dan toch- al lang voorbij. Maar mag ik jou uitnodigen straks eens na te denken over het volgende: ‘Waarom spelen wij, volwassenen, nog zo weinig tot soms helemaal niet meer'.
Je hebt het door! Ik kom het spelen promoten. Inderdaad, spelen is fundamenteel belangrijk voor het individu en de persoonlijke ontwikkeling. Spelen draagt bij tot een hoger individueel alsook algemeen welzijn. Spelen is dus goed, zeker voor het mensdom.
Isabel Behncke onderzoekt reeds jarenlang bonobo’s in Afrika. Uit die studie blijkt dat wilde bonobo’s -die nauwer met de mens verwant zijn dan we vermoeden- leren van voortdurend spelen. Alleen of 'met vrienden' spelen, spelen als ‘voorspel’ bij seks.
Dit spelen is voor de bonobo’s bovendien een manier om problemen op te lossen. Tevens is het voor hen een middel om conflicten te vermijden.
Behncke beschrijft dit speelse bonobo-gedrag als ‘een geschenk uit de evolutie dat wij, mensen, met de bonobo’s delen’.
Mag ik heel eerlijk zijn? Na het lezen plus beluisteren van Behnckhe haar artikelen en tedtalks … ben ik tot de conclusie gekomen dat ik de woorden 'mensdom' & 'dierenrijk' nu volledig begrijp. Terwijl ik dit schrijf, verschijnt een glimlach vanzelf hierbij op mijn gezicht.
Indien wij, mensen, ons succesvol willen aanpassen aan de vlug veranderende wereld waarin we nu leven, dan promoot ik volgende leuze ‘Speel, lach, maak plezier, doe onnozel, haal grappen uit -pas dan wel op voor GAS-boetes,...’!
Spelen is vrijheid. Spelen is optimisme. Spelen is puur. Spelen is hoop. Spelen is verandering. Spelen geeft kracht. Spelen ontstrest. Spelen laat je kijken door de ogen van jouw kind.
Bovendien als spelen werkt bij bonobo’s, waarom dan niet bij ons? 😊
Ik wens jou fijne zomerdagen toe inclusief speelplezier en lachen! Geniet van het moment.
Hersenspinsels geschreven door Hilde Terryn op 14 juli 2023