Lachen is de essentie, het hart van een religie. Ernst is niet religieus. Ernst komt voort uit het ego. Lachen kent geen ego. Religie is niet anders dan het vieren van het leven. De serieuze mens is niet in staat tot dansen noch zingen. De dimensie van vieren verdwijnt uit zijn leven en hij wordt als een woestijn.
“Het spel van het bestaan” is mooi. Lachen kan hierop slechts een antwoord zijn. Lachen is het enige echte gebed, de enige vorm van dankbaarheid. Lachen geeft kracht. De medische wetenschap toont zelfs dat lachen één van de meest werkzame medicijnen is die de natuur ons gaf.
Lachen haalt energie uit jouw innerlijke bron. Deze energie stroomt en volgt jouw lachen als een schaduw. En misschien merkte je het reeds op? Als je echt lacht, ben je die paar momenten in een diepe meditatieve toestand. Het denken stopt. Het is onmogelijk tegelijkertijd te lachen en te denken. Als je echt lacht, stopt het denken. Als je nog steeds denkt, is je lach maar zozo, alleen maar zozo, ze hobbelt er precies achteraan. Als je werkelijk lacht, verdwijnt het denken vanzelf. Alles wordt losgelaten! Lachen is één van de mooiste toegangspoorten tot niet-denken..
Voor zover ik weet zijn dansen en lachen de meest natuurlijke, toegankelijke poorten. Als je echt danst, stopt het denken. Je danst, draait rond en rond, je wordt een draaikolk; alle grenzen, elk onderscheid gaat verloren. Je weet niet eens waar je lichaam eindigt en waar het bestaan begint.
Je wordt één met het bestaan en het bestaan wordt één met jou; grenzen lopen in elkaar over. En als je aan het dansen bent – er geen leiding aan geeft en de dans toelaat jou te leiden – stopt het denken.
Hetzelfde gebeurt met lachen. Als je overdonderd bent door de lach, stopt het denken. En als je een paar momenten van niet-denken kent, belooft deze glimp je nog meer. Je hoeft alleen steeds vaker op deze manier één te worden met de kwaliteit van niet-denken.
Lachen is hiertoe een mooie inleiding!
uit “Leven, liefde, lachen” - Osho